Διαδρομές Πολιτιστικού Ενδιαφέροντος

Οι Διαδρομές Πολιτιστικού Ενδιαφέροντος στις Κυκλάδες δρουν πρώτα απ’ όλα παιδευτικά στην κατεύθυνση της περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης και ενισχυτικά στην ιστορική μνήμη. Με την με κάθε τρόπο επανάχρησή τους, ανασύρονται στοιχεία του άλλου, παλιού τύπου ηθικής στις τοπικές κοινωνίες, όπως η αυτάρκεια, η αλληλεγγύη και η συντροφικότητα, η αγάπη, η ταπεινοσύνη, η ανάδειξη ανάμεσα σε ίσους, η κοινή δράση με κατανόηση της διαφορετικότητας του καθενός. Έτσι, ο χρήστης του μονοπατιού, είτε με την ιδιότητα του ντόπιου αγρότη, είτε ως περιηγητής-διανοητής, είτε ως ερευνητής-ανιχνευτής, αντλεί από τον τόπο ενέργεια χωρίς να ξεχνά, προσφέρει χωρίς να προσθέτει, χαίρεται το νησί χωρίς σκοπιμότητες, γίνεται λάτρης του και συμπορεύεται μ’ αυτό.

Ο οδοιπόρος των Διαδρομών κινείται στην καρδιά του κυκλαδικού τοπίου. Το μονοπάτι δεν είναι γι’ αυτόν η μουσειακά σωζόμενη οδός επικοινωνίας άλλων εποχών. Είναι η διάβαση που οδηγεί σ’ ό,τι η φύση κρύβει – και κατά περίπτωση αποκαλύπτει – ως ιστορικά και αληθώς σημαίνον. Καθώς διασχίζει με σεβασμό και διακριτικά το τοπίο, το μονοπάτι είναι το απόλυτα προσαρμοσμένο στη νησιωτική μικροκλίμακα μέσο, που προσφέρει στον οδοιπόρο την ποθητή διαμονή. Κάθε τόσο του υπενθυμίζει, πόσο συχνά μπορεί ο ίδιος να προσεγγίζει το κατώφλι του ιερού. Τα ανθρώπινα έργα που συναντά στο δρόμο του εμφανίζουν τέτοια προσαρμογή στα φυσικά δεδομένα, ώστε το προκύπτον σύνολο να συμβιώνει σε καθεστώς διαρκούς αρμονίας.

Ως ραχοκοκαλιά των νησιωτικών όγκων που με διάφορες μορφές – από τις απλούστερες ως τις πιό περίτεχνες – διατρέχει, το δίκτυο των Διαδρομών ορίζει και χαρακτηρίζει περιοχές και τόπους, υπενθυμίζει την ιερή καταγωγή των ορατών πραγμάτων και διασφαλίζει τη διαχρονικότητα των αόρατων.

Το μονοπάτι, με την ίδια του την ύπαρξη, εγγυάται ότι υπάρχει ακόμη πεδίο ελεύθερο στα νησιά μας, όπου το φυσικό και πολιτιστικό τοπίο είναι σε θέση να προσφέρει στον ανήσυχο ταξιδιώτη την εναλλακτική προοπτική της διαμονής.